ตลาดหุ้นไทยทำหัวคลื่น ตั้งแต่ 20 พฤษภาคม 2567 วันที่สื่อประโคมข่าวว่า GDP ไทยไตรมาส 1/2567 ขยายตัวเพียง 1.5% แม้จะสูงกว่าตลาดคาดการณ์ไว้ที่ 0.8% ดูผิวเผินเหมือนจะดี แต่นั่นคือความจริงในสิ่งลวง
GDP ไทยไตรมาส 1/67 เติบโตเพียง +1.5% โตต่ำสุดในประเทศชั้นนำของกลุ่มอาเซียน
สภาพัฒน์ฯได้ปรับลดคาดการณ์เศรษฐกิจไทยทั้งปีในปี 2567 จาก 2.2-3.2 % เป็นคาดการณ์ว่าจะขยายตัวได้ 2-3 %
คือลดลงทันทีในเช้าวันที่ 20 พฤษภาคม 2567 หลังประกาศตัวเลข GDP ที่สะท้อนความกังวลจากปัจจัยเรื่องสงครามการค้า และปัจจัยเรื่องภูมิรัฐศาสตร์ที่รุนแรงขึ้น
ย้อนรอยจุดตั้งต้นของการลง ทางเทคนิคอล ตำแหน่งหัวคลื่น นิยามคือขึ้นจำกัด สิ่งที่ตามมาคือการพักตัวขาขึ้นหรือกลับตัวเป็นลง และที่เห็นได้ชัดเช้าวันนั้น นายตลาดใช้ท่าเดิมๆ คือ ลากให้ตามแล้ว ชักเงินออก
Thomas DeMark ได้กล่าวถึงสัญญาณ “TD SEQUENTIAL” ว่าคือการหาจุดวกกลับที่จะแยกเราออกจากบรรยากาศมวลชนที่มักจะชักชวนกันไปผิดทาง
ดังนั้นสิ่งที่พึ่งได้ ก็คงเป็นสัญญาณ การไม่ไล่ตาม “มวลชน” TD9 ของเราบอกว่า พี่จ๋าอย่าไปวิ่งไล่
Elliott Wave บอกว่า นายจ๋า ตรงนี้หัวคลื่น
WAVE OSC บอกว่าเพื่อนๆ นี่ไง Bearish Divergence
และจาก 20 พฤษภาคม 2567 มาจนถึงเหตุการณ์ล่าสุดคือ 4 มิถุนายน 2567 แนวโน้มทางลงยังคงดำเนินต่อไป จนกว่าจะเห็นสัญญาณ “คนขายคนสุดท้ายหมดแรง” ตลาดหุ้นไทยถึงจะชะลอการลงกับเค้าได้บ้าง
ทั้งนี้ตามกรอบของ Fibonacci Time จะตรงกับ 6 มิถุนายน 2567 ครับ
ข้อมูลเพิ่มเติม แม้ตลาดหุ้นไทยจะลงมาตลอดตั้งแต่ 20 พ.ค.67 แต่เมื่อดูค่าสะสมสัญญาฟิวเจอร์ของนักลงทุนในประเทศแล้วจะพบว่า long กันมาตลอดทาง
รายย่อย YTD +35,601 สัญญา
ต่างประเทศ YTD -30,303 สัญญา
อ้างอิงข้อมูลล่าสุด 4 มิ.ย.67
ติดตามช่องทางมิติหุ้นเพื่อรับข่าวสารตลาดทุนได้ตามลิงค์ด้านล่าง
Web : https://www.mitihoon.com/
Facebook : https://www.facebook.com/mitihoon
Youtube : https://www.youtube.com/@mitihoonofficial7770
Tiktok : www.tiktok.com/@mitihoon
